Selam dostlarım;
Uzuuun upuzun bir aradan sonra yine sizlerleyim. Bu sürenşn bu kadar uzamasının nedenlerine geçeyim isterseniz.
Öncelikli nedenim Teog:( Bu sene Teog yılım bu nedenle ne instagramda ne de burada pek aktif olamıyorum. 2. Nedenim ise iki aydır şimdi bahsedeceğim Üç isimli kitabı bitirmeye çalışmam. Neyse daha bir sürü bahane var. Sizi sıkmak istemiyorum. O yüzden konumuza geri dönelim. Umarım yazıyı beğenirsiniz.
Öncelikle biraz kitabın dış görüntüsünden bahsedeyim. Kitabın kapağı dumanlı efekti verilmiş. Sayfaların kenarları da siyah. Simsiyah bir kitap. Bu kapağı ne kadar beğendiysem de bu dumanlı efekti verilirken kitabın kaplaması biraz kötü olmuş. Okurken çok kadifemsi geliyor ama üzerinde parmak izi bırakıyor. Tek handikap bu. Yani en azından birazdan sıkıntılı yerleri anlatırken bu az gelecek. Kitapta çok hata yoktu öncelikle benim gözüme çarpan. Ufak tefek yazım yanlışları vardı sadece. Kitabı 2 aydır okumama rağmen kitap bitmedi hala. 100 sayfa kadar var,. Ama kitaptan bıkmıştım. Ayrıca zevk almak için yaptığım bu aktivite bir nevi işkence oldu. Okulda elimde bu kitabı görenler çok güzel kitap, vesaire dediler fakat ben neyi bu kadar sevdiler anlamadım. Bence kitap hiçbir yere varmadı. Konudan bahsedeyim biraz...
4 ayrı kitada 4 ayrı kaza oluyor ve bu kazadan sadece 3 kişi kurtulabiliyor daha doğrusu üç çocuk. Kimileri bu çocuklara cin diyor kimileri onlara çok iyi davranıyor. Kitap genel olarak biraz belgesel gibi. Çocuklara bakan kişilerin iç dünyalarını falan öğreniyorsunuz. Bu kitabı bu kadar sevmememin bir sebebi çok karamsar. Yani dürekli o içiyor sonra diğerine kötü bir şey oluyor.Kitapta genel olarak düşündüğümde mutlu olabileceğimiz hiçbir şey yok. Bence. Yani evet çok köyü bir kitap değil. Eminim bir çoğunuz bu kitabı çok sevmiştir. Bir ara tekrar okumaya başlayacağım ama herlade çok yakın bir zamanda değil. şimdilik puanım 2,5
Uzuuun upuzun bir aradan sonra yine sizlerleyim. Bu sürenşn bu kadar uzamasının nedenlerine geçeyim isterseniz.
Öncelikli nedenim Teog:( Bu sene Teog yılım bu nedenle ne instagramda ne de burada pek aktif olamıyorum. 2. Nedenim ise iki aydır şimdi bahsedeceğim Üç isimli kitabı bitirmeye çalışmam. Neyse daha bir sürü bahane var. Sizi sıkmak istemiyorum. O yüzden konumuza geri dönelim. Umarım yazıyı beğenirsiniz.
Öncelikle biraz kitabın dış görüntüsünden bahsedeyim. Kitabın kapağı dumanlı efekti verilmiş. Sayfaların kenarları da siyah. Simsiyah bir kitap. Bu kapağı ne kadar beğendiysem de bu dumanlı efekti verilirken kitabın kaplaması biraz kötü olmuş. Okurken çok kadifemsi geliyor ama üzerinde parmak izi bırakıyor. Tek handikap bu. Yani en azından birazdan sıkıntılı yerleri anlatırken bu az gelecek. Kitapta çok hata yoktu öncelikle benim gözüme çarpan. Ufak tefek yazım yanlışları vardı sadece. Kitabı 2 aydır okumama rağmen kitap bitmedi hala. 100 sayfa kadar var,. Ama kitaptan bıkmıştım. Ayrıca zevk almak için yaptığım bu aktivite bir nevi işkence oldu. Okulda elimde bu kitabı görenler çok güzel kitap, vesaire dediler fakat ben neyi bu kadar sevdiler anlamadım. Bence kitap hiçbir yere varmadı. Konudan bahsedeyim biraz...
4 ayrı kitada 4 ayrı kaza oluyor ve bu kazadan sadece 3 kişi kurtulabiliyor daha doğrusu üç çocuk. Kimileri bu çocuklara cin diyor kimileri onlara çok iyi davranıyor. Kitap genel olarak biraz belgesel gibi. Çocuklara bakan kişilerin iç dünyalarını falan öğreniyorsunuz. Bu kitabı bu kadar sevmememin bir sebebi çok karamsar. Yani dürekli o içiyor sonra diğerine kötü bir şey oluyor.Kitapta genel olarak düşündüğümde mutlu olabileceğimiz hiçbir şey yok. Bence. Yani evet çok köyü bir kitap değil. Eminim bir çoğunuz bu kitabı çok sevmiştir. Bir ara tekrar okumaya başlayacağım ama herlade çok yakın bir zamanda değil. şimdilik puanım 2,5
Yorumlar
Yorum Gönder